Cemex en de kracht van regulering

Volgens vermogensbeheerder Apoorva Kusray is dit puur het gevolg van de strenge EU-regelgeving: ‘Dit maakt het voor bedrijven makkelijker om groene obligaties uit te geven en voor ons om te beleggen.’

Waarom Cemex?
'Als PGGM zien we onze portfoliobedrijven de goede kant op gaan. Binnen afzienbare tijd moeten al deze bedrijven een goed plan hebben voor de energietransitie en bijdragen aan een CO2-vrije samenleving. Onze investering in Cemex past bij ons beleid en wat we zoeken in groene investeringen. Het is een van de grootste cementproducenten ter wereld en een van de eerste bedrijven in de wereldwijde cementindustrie dat doelstellingen valideert via het Science Based Targets-initiatief (SBTi). Dit betekent dat ze het Parijsakkoord volgen en ernaar streven om in 2050 net zero te zijn. Ook willen ze voor 2030 hun CO2-uitstoot met meer dan 40% verminderen en schonere brandstoffen gebruiken.'

EU-kader voor groene obligaties
'De meest efficiënte manier om bedrijven hun CO2-uitstoot te laten verminderen, is regelgeving: data van goede kwaliteit, rapportage, doelen stellen en het beprijzen van uitstoot. Het EU-kader voor groene obligaties voorziet in al deze vereisten, dus het helpt als een bedrijf als Cemex een betrouwbaar kader ontwikkelt, bij voorkeur in de vorm van de EU-taxonomie. De specifieke EU-taxonomievereisten voor de productie van cement zijn heel gedetailleerd en daarom van nut voor zowel obligatieuitgevers als beleggers (Manufacture of cement). In Europa hebben we koolstofbeprijzingen en een push van de overheid richting cementproducenten - en elk ander bedrijf met een hoge CO2-uitstoot - om de CO2-uitstoot te verminderen. Tegelijkertijd is er veel vraag naar groenere producten, omdat iedereen zijn CO2-uitstoot moet verminderen. Cemex produceert 'groen' cement; een type cement dat wordt geproduceerd met aanzienlijk minder CO2-uitstoot in vergelijking met andere soorten cement. Dus zelfs als de prijs hoger is, verkoopt het product nog steeds. Dit is puur het gevolg van strenge regelgeving, koolstofbeprijzing en het emissiehandelssysteem dat we in de EU hebben.'

Geen strenge richtlijnen in de VS, Mexico en Canada
'Mexico heeft een taxonomie ontwikkeld, maar het is onduidelijk hoe deze verschilt van de EU-taxonomie. Daarnaast is Mexico een land dat simpelweg assets wil, schoon of niet. De Verenigde Staten hebben de Inflation Reduction Act; bedrijven krijgen subsidies om nieuwe, groenere fabrieken te bouwen, maar ze hebben ook allerlei lokale bouwvoorschriften die vaak voorschrijven dat cement op een bepaalde manier moet worden geproduceerd. Dit voorkomt weer dat de cementproducenten hun CO2-uitstoot verminderen. Canada, de VS en Mexico hebben geen eisen zoals wij die in Europa hebben, hun projecten komen daarmee ook minder in aanmerking voor groene obligaties. Bedrijven hebben niet altijd de juiste prikkels om iets te veranderen of te verbeteren. Dus terugkomend op regulering: er is geen push vanuit de overheid, bedrijven maken hun eigen afweging om wel of niet te verbeteren.'

Verandering op komst
'Dit gaat veranderen. De Inflation Reduction Act in de VS stimuleert bedrijven al om zonne- of windenergie te produceren. In Mexico worden bedrijven beloond als ze een fabriek bouwen in de buurt van het verkooppunt. En Cemex verzamelt vrijwillig afval en maakt (bio-)brandstof van dit afval, in plaats van benzine of aardolieproducten te gebruiken om hun activiteiten van stroom te voorzien. Ze willen dit model gaan gebruiken in de VS, Canada en alle andere landen waar ze actief zijn. Bovendien werkt Cemex samen met een bedrijf dat geconcentreerde thermische zonne-energie produceert. Verandering gaat langzaam, maar het gebeurt. We willen bedrijven met ambitieuze transitieverhalen in de portefeuille hebben. Groene obligaties op basis van een geloofwaardige en wetenschappelijk onderbouwde taxonomie, zoals de EU Taxonomie, helpen daarbij. Hopelijk is er in de toekomst één toonaangevende wereldwijde taxonomie die iedereen kan gebruiken. Uiteindelijk willen we verandering zien in de echte wereld en niet alleen naar een schone portefeuille.'