Engagement op alle waterfronten

Ik was in Delhi omdat we eindelijk de bestuursvoorzitter van de veruit grootste Indiase elektriciteitsproducent NTPC te spreken zouden krijgen over de toenemende waterschaarste die stroomcentrales dreigt plat te leggen. De bespreking ging niet door omdat er net een NTPC centrale de lucht in ging (35 doden) en Mr. Singh dus andere dingen aan zijn hoofd had. In Delhi leek het of de apocalyps gaande was: de smog was letterlijk adembenemend en het zicht bijna nul. De luchtkwaliteit was 30 keer slechter dan de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) toelaat.

Vergeleken bij bedrijfsongelukken en luchtvervuiling is waterschaarste minder acuut maar voor de economie en onze beleggingen in India niet minder belangrijk. Dat werd een paar dagen later ook duidelijk op de presentatie van het jaarlijkse CDP water rapport in Mumbai. Meer ondernemingen geven aan dat continuïteit en winstgevendheid gevaar lopen met toenemende concurrentie tussen burgers, boeren en bedrijven om steeds kleinere watervoorraden. Zo ook NTPC dat, mede dankzij eerdere engagement, waterrisico’s nu onderkent en een waterbeleid heeft geformuleerd.

In opdracht van PFZW benadert PGGM waterschaarste van twee kanten. Van de risicokant door ‘engagement’ met ondernemingen die sterk van water afhankelijk zijn, en van de kansenkant door te beleggen in ondernemingen die oplossingen bieden. Via CDP, een wereldwijd non profit milieuplatform, hameren we op meer vergelijkbare ‘value at water risk’ rapportages door ondernemingen waarin wij (index)beleggen. En dringen we aan op concrete maatregelen om het watergebruik te verminderen, bijvoorbeeld door elektriciteitscentrales te koelen met afvalwater.

Aan de kansenkant beleggen we in oplossingen voor grotere waterzekerheid (BiO). Het goede nieuws is dat de technische (vaak circulaire) mogelijkheden om waterschaarste en watervervuiling terug te dringen bestaan, zo bleek bijvoorbeeld op de enorme Watertech handelsbeurs in Amsterdam vorige week. Maar de mogelijkheden om te beleggen in waterinfrastructuur en -technologie blijken vooralsnog beperkt. Dat werd ook in Amsterdam onder andere door premier Rutte als lid van het ‘High Level Panel on Water’ van de VN pleitte om de prijs van watervoorzieningen meer in overeenstemming te brengen met de waarde van water.

Ik mocht een sessie modereren over het aantrekken van ‘big money’ voor ‘big water’. Steeds gaat het dan over het ontwikkelen van ‘bankable’ projecten waar bijvoorbeeld ontwikkelingsbanken een sleutelrol (moeten) spelen. Een veelbelovende variant op de populaire green bonds zijn ‘blue bonds’ zoals die worden uitgegeven door steeds meer drinkwaterbedrijven en waterschappen.

PGGM manifesteert zich regelmatig in dergelijke discussies, omdat wij voor PFZW hard zoeken naar beleggingsmogelijkheden, bij voorkeur met de vermaarde Nederlandse watersector. Daarom wordt de tweede editie van het Impact Investment Initiative op 23 januari 2018 gewijd aan water. PGGM wil de Nederlandse pensioensector en de Nederlandse watersector bij elkaar brengen voor kennismaking, kennisdeling en uiteindelijke gerichte samenwerking op het gebied van waterveiligheid en watervoorzieningen, een markt die in 2017 zo’n 250 miljard euro bedroeg en groeit met 5 tot 10 procent per jaar.

Denk daar bij niet alleen aan ontwikkelingslanden maar ook aan, bijvoorbeeld, herstel en onderhoud van de lekke waterleidingen in London of Rome. Aan waterzuivering in China. Aan biogaswinning uit afvalwater. Aan allerhande meet- en regelsystemen voor efficiënt watergebruik tot bescherming van deltagebieden en opslag van overtollig water. Kennis en kapitaal kunnen wereldwijd waterproblemen helpen oplossen.