Mijn fitte voornemen voor 2023

Toen het EC eind 2022 de prijsvraag Wat is jouw fitte voornemen voor 2023? uitschreef, wist Marie-Louise Israëls meteen waar zij behoefte aan had: meer bewuste pauzemomenten op de dag. Samen met de twee andere winnaars kreeg zij een coach die haar hielp dit voornemen waar te maken.  
 
Die PGGM-trein bleef maar rijden  
‘Mijn werkdagen waren een soort aaneengesloten reeks van activiteiten, waardoor ik moeite had te pauzeren. En als er een moment was zonder afspraken of verplichtingen, zag ik dat als kans om even die mail te doen, even die persoon aan te schieten. Ik had de neiging elk gaatje op te vullen. Ik stapte ’s ochtends de PGGM-trein in en bleef zitten tot het eindpunt, het einde van mijn werkdag.’ 
 
De valkuil van hybride werken 
‘Ik denk dat dit voor collega’s wel herkenbaar is, zeker op kantoordagen. Dat je van de ene in de andere afspraak doorrolt, nog meer dan voor het hybride werken. De uitdaging is jezelf wat tijd te gunnen om te schakelen tussen al die afspraken. En op thuiswerkdagen om achter je bureau vandaan te komen. Vaak heb je dan wat minder afspraken en zou het in theorie makkelijker moeten zijn om pauzes te nemen, maar als je eenmaal lekker bezig bent...’  
 
Experimenteren 
‘Samen met de coach heb ik een heleboel oplossingen bedacht. Haar aanmoediging was: ga experimenteren. Zo heb ik blokken in mijn agenda gezet voor focus- of pauzetijd. Dat werkt deels, maar vaak wordt er overleg overheen gepland. Soms accepteer ik dat, soms kom ik met een alternatief. Het belangrijkste is dat je in gesprek gaat met elkaar. Je mag best nee zeggen en aangeven wat wel mogelijk is. Of je gaat lekker naar buiten. Als je praat heb je echt niet altijd een scherm of document nodig. Maak lekker dat rondje of ommetje.’  
 
Laat die klok los 
‘Waarover ik anders ben gaan denken door de coaching, is het concept pauze. Ik heb meestal overleggen tot een uur of drie. Daarna werk ik mijn mail bij en voer ik acties uit die volgen op die overleggen. Op dat kantelpunt in mijn werkdag ben ik moe en voel ik druk voor wat nog komen gaat. Maar half vier is geen pauzemoment, dan ben je eigenlijk al voorgesorteerd op het afronden van je werkdag. Dát traditionele beeld - pauze is je eetmoment tussen 12 en 13 en daarbuiten niet - heb ik losgelaten. Nu voel ik hoe ik erbij zit, of ik energie heb en werk ik op basis daarvan. Als ik moe ben om vier uur, loop ik een rondje of vraagt ik collega’s of ze een potje willen pingpongen. Of ik fiets naar huis. Vervolgens log ik weer in en doordat ik even afstand heb kunnen nemen, tik ik die to do’s veel makkelijker weg. En werk ik zonder problemen ‘s avonds wat langer door.’ 
 
Gouden oplossing 
‘De gouden oplossing heb ik niet. Mijn overleggen lopen soms gewoon nog uit, vooral po’s. Dat is mijn valkuil. Vaak is er wel een reden dat een overleg uitloopt, ik wil er voor iemand zijn, meedenken, terwijl ik daarmee mijn eigen focustijd of pauzetijd opoffer. Maar overall merk ik dat door deze manier van pauzenemen wel efficiënter word. Als ik met een frisse blik naar een notitie of mail kijk, heb ik binnen een kwartier iets op papier, waar ik anders een half uur over doe. Ook ben ik meer gaan sporten, dat helpt relativeren en afstand nemen.’  
 
‘Mijn tip? Voel hoe je erbij zit, laat de klok een beetje los. En zorg voor een break op het moment dat jij daaraan toe bent. Neem de regie op hoe je je werkdag indeelt. Als je een keertje ‘s middags wilt sporten, doe dat. Dan werk je ’s avonds nog een uur. Met het hybride werken is er een heleboel mogelijk, maak daar gebruik van.’