Winsten olie- en gassector biedt ruimte voor klimaatinvesteringen

Nederlandse beleggers met bijna 1500 miljard euro onder beheer vragen van de wereldwijde, beursgenoteerde olie- en gassector binnen twee jaar een serieus transitieplan naar duurzame energie. Dat is de kern van een gezamenlijke verklaring die ze onlangs hebben uitgegeven. Met zoveel kapitaal is dit meer dan een druppel in de oceaan; bovendien staat deze groep beleggers internationaal bepaald niet meer alleen.

Hun oproep komt op een precair moment, waarin onze energiezekerheid met de leveranties uit Rusland op het spel staan. Onze samenleving kijkt daarbij voor oplossingen natuurlijk eerst naar de bekende, beursgenoteerde olie- en gasbedrijven – de ondernemingen waar we als aandeelhouder ook zeggenschap hebben.

De korte termijnbehoefte van zekere energie valt nu dus samen met het lange termijnbeleid voor duurzame energie. Pensioenfonds Zorg en Welzijn, dat zijn beleid laat uitvoeren door PGGM, wil dat de grote fossiele energieproducenten haast gaan maken met de energietransitie en klimaatoplossingen leveren die de wereld nodig heeft. Dat gaat niet vanzelf, en daarom wordt betrokken aandeelhouderschap ingezet: actief sturen door stemmen en gesprekken met het bestuur van de ondernemingen.

Dat betekent onder andere dat PGGM dit voorjaar namens PFZW de Follow This-resoluties steunt waarin zeven ondernemingen in de olie- en gassector wordt gevraagd CO2-reductieplannen op te stellen in lijn met het Klimaatakkoord van Parijs.

Met het doel - volledig aan ‘Parijs’ gecommitteerde fossiele energieproducenten – zou de PFZW-beleggingsportefeuille minder klimaatrisico en méér duurzaamheid gaan bevatten, in combinatie met dividend voor de deelnemers.

De vraag of de bekende oil majors deze gouden combi van financiële rendementen en klimaatoplossingen de komende jaren zullen opbrengen, is alleen maar urgenter geworden door de Russische inval in Oekraïne. Met Europa willen we minder afhankelijk worden van controversiële leveranciers van fossiele energie én het klimaatprobleem te lijf gaan.

In de bestuurskamers van deze ondernemingen moet de kwestie dus op tafel komen: investeren we de huidige superwinsten, die het directe gevolg zijn van de geopolitieke situatie, in duurzame energie zoals groene waterstof of batterijtechnologie, of zwichten we voor aandeelhouders die belust zijn op korte termijnwinst uit olie en gas?

Het bijdragen aan energiezekerheid, dus het leveren van voldoende olie en gas op de korte termijn, hoeft echter niet in strijdig te zijn met de lange termijn noodzaak om te verduurzamen, zeker als de sector door de huidige marktomstandigheden zo winstgevend blijft: deze omstandigheden bieden het krappe ‘window’ om verduurzaming te versnellen en als onderneming in lijn met ‘Parijs’ te handelen. Dit valt samen met de tijd die PFZW de sector heeft gegeven om overtuigend de weg naar Parijs in te slaan. Want ook al vraagt energiezekerheid nu veel aandacht, het klimaatprobleem is er ook nog - de urgentie daarvan neemt elke dag toe.